Murowanie ścian na cienką spoinę

Murowanie ścian jest najbardziej spektakularnym zakresem robót przy budowie domu. Gdy są stawiane, to wówczas widać, jak budynek szybko rośnie w oczach. Dobra i doświadczona ekipa jest w stanie postawić jedną kondygnację w ciągu 2-3 dni.

Technika murowania

Techniki murowania z różnych elementów murowych w zasadzie są podobne i różnią się, w zależności od zastosowanych materiałów murowych niuansami. Dlatego najlepiej przed rozpoczęciem murowania, pobrać instrukcję ze strony producenta, którego elementy murowe będzie się stosować. W niej znajdziemy wskazówki wykonawcze. To istotne, ponieważ pozwoli to uniknąć błędów, które mogą mieć wpływ na jakość techniczną budynku.

Odpowiednie narzędzia

Każdego rodzaju materiały i technologie murowe wymagają zachowania odpowiedniego reżimu technologicznego, podczas którego należy stosować odpowiednie do tego narzędzia. Narzędzie te są po to, by roboty murarskie przebiegały zgodnie z instrukcją murowania. Są one wymyślone w celu ułatwienia robót murarskich i uniknięcia błędów. Dlatego jest to tak istotne. Na przykład murowanie na cienkie spoiny za pomocą tradycyjnej kielni murarskiej lub grzebienia do glazury jest błędem, ponieważ nie da się za ich pomocą uzyskać właściwej grubości spoiny. Poza tym zużycie zaprawy będzie ponadnormatywne. Jeśli technologia przewiduje np. szlifowanie każdej wcześniej wymurowanej warstwy, to należy to zrobić aby uniknąć nałożenia się nierówności bloczków, które mają tolerancje wymiarową ±1mm lub ±2mm.

Kolejność robót przy wykonywaniu murów – krok po kroku

Krok 1 – to murowanie pierwszej warstwy bloczków. W ramach prac przygotowawczych należy znaleźć najwyższy i najniższy punkty podłoża (ściana fundamentowa, płyta, strop itd.) pod ścianą. Różnice wysokości należy zniwelować poprzez ułożenie warstwy wyrównawczej podłoża z zaprawy cementowej. Jeżeli wynika to z projektu należy ułożyć warstwę izolacji poziomej przeciwwilgociowej. Murowanie rozpoczyna się od wypoziomowania bloczków w narożnikach, ustawionych tak jak cała pierwsza warstwa bloczków na zaprawie zwykłej (tradycyjnej) cementowej. Następnie, wzdłuż rozciągniętego między narożnikami sznurka murarskiego, układa się bloczki pierwszej warstwy. Należy pamiętać o wypełnianiu zaprawą spoin pionowych w przypadkach łączenia elementów murowych (bloczków), które mają gładkie powierzchnie czołowe lub jeżeli są różne systemy łącznia (profilowanie) na każdym z bloczków. W przypadku stosowania bloczków z profilowanymi powierzchniami czołowymi (wzajemnie dopasowane pióra i wpusty) kolejne elementy należy wsuwać od góry, a nie wolno dosuwać poziomo!

Krok 2 – to sprawdzanie poziomu pierwszej warstwy bloczków.

Krok 3 – korygowanie położenia bloczków młotkiem z gumowym obuchem.

Krok 4 – wyrównywanie drobnych nierówności powierzchni poziomych bloczków pierwszej warstwy. Czynność tę wykonuje się pacą z powierzchnią ścierną (w przypadku bloczków z betonu komórkowego klasy 400 i 500) lub strugiem (bloczki klasy 600 i 700).

Krok 5 – to zmiatanie pyłu powstałego w wyniku szlifowania powierzchni bloczków.

Murowanie na cienką spoinę – kolejne warstwy

Do murowania kolejnych warstw bloczków na zaprawie do cienkich spoin, można przystąpić po związaniu zaprawy tradycyjnej pierwszej warstwy (po około 1-2 godzinach od zakończenia jej nanoszenia).

Krok 6 – rozrabianie zaprawy do cienkich spoin. Suchą mieszankę wsypuje się do uprzednio ustalonej ilości czystej wody i miesza mieszadłem, aż do uzyskania jednorodnej masy bez grudek. Następnie zaprawę odstawia się na około 5 minut i ponownie miesza. Zaprawa powinna mieć konsystencję gęstej śmietany.

Krok 7 – nanoszenie zaprawy na powierzchnię wymurowanych bloczków za pomocą kielni do cienkich spoin. Zaleca się nanoszenie zaprawy na powierzchnię kilku bloczków (zamiast jednorazowo na wszystkie w danej warstwie), dzięki czemu nie zacznie ona zasychać przed ułożeniem kolejnych elementów. Należy zwracać uwagę na równomierne rozkładanie zaprawy na całej powierzchni. Gdy bloczki nie są profilowane na pióra i wpusty oraz w przypadkach ich przycinania, zaprawę cienkowarstwową należy nanieść również na płaszczyzny pionowe (tzw. powierzchnie czołowe).

Krok 8 – to murowanie na cienką spoinę drugiej warstwy bloczków, którą rozpoczyna się od narożników. Kolejne bloczki warstwy ustawia się na warstwie zaprawy wzdłuż rozciągniętego między narożnikami sznurka (pamiętając o przesunięciu spoin pionowych o minimum 0,4 wysokości bloczka spoin poziomych w stosunku do poprzedniej warstwy). Spoiny pionowe należy wykonywać zgodnie z zaleceniami podanymi w kroku 1. Następnie koryguje się ich położenie gumowym młotkiem.

Krok 9 – sprawdzanie poziomu murowanych elementów.

Krok 10 – szlifowanie powierzchni bloczków wymurowanej warstwy.

Krok 11 – usuwanie pyłu powstającego podczas szlifowania.

Murowanie na cienką spoinę kolejnych warstw ściany przebiega w analogiczny sposób.

Kolejność wznoszonych ścian

Budowanie ścian zaczyna się od wykonania ścian nośnych zewnętrznych i wewnętrznych, które wznosi się sukcesywnie, ze względu na to, że są one najczęściej ze sobą połączone oraz na to, że tworzą one konstrukcję pod inne elementy budynku (stropy, belki, dach itp.). Połączenie ścian nośnych wykonuje się przewiązując bloczki ze sobą co zostało pokazane na poniższych grafikach. Ściany działowe wykonuje się po rozszalowaniu stropów. Wówczas jest mniejsze prawdopodobieństwo uszkodzenia ścian działowych, które mogą popękać, jeśli przy rozszalowaniu stropy się ugną.

Ważne detale

Ważne jest też to, by pod oknami, niezależnie od zastosowanego materiału (betonu komórkowego, ceramiki, silikatów i innych) ulokować zbrojenie zapobiegające powstawaniu rys pod oknami. Są to specjalne płaskie kratownice, które mieszczą się w grubościach spoin i cienkowarstwowe, jak i tradycyjnej. Ściany działowe wykonuje się tak, jak nośne, z tym, że powinno się je wykonać na przekładce z folii jeśli są stawiane na stropie, by uginający się stop nie powodował pęknięć ścian działowych na nim stojących. Ważne jest też oddylatowanie, czyli oddzielenie ścian działowych od konstrukcji stropu, by uginający się strop nie dociążył ścian działowych. To samo dotyczy oddylatowania ścian działowych od więźby dachowej. Dylatacje należy wykonać za pomocą specjalnej trwale elastycznej piany dylatacyjnej (nie montażowej!). Piana ta zachowuje swoją elastyczność i wypełnia szczelinę również w trakcie jakichkolwiek ruchów konstrukcji, które mogą występować w dylatacji (np. uginające się stropy, odkształcalne słupy drewniane z więźby dachowej)

Autor artykułu: Tomasz Rybarczyk

Śródtytuły oraz pogrubienia pochodzą od Redakcji bloga